முதல் வாசகம் மத்தேயு6:1-6, 16-18 தவக்காலம் - திருநீற்று புதன்
------------------------- 14.02.2024 புதன் எல்லா மதங்களுமே இந்த நோன்பை வலியுறுத்துகின்றன. இஸ்லாமியர்கள் (ரமலா) மாதத்தினை முக்கியமான மாதமாக அனுசரிக்கின்றனர். 14 மணி நேரம் பசித்திருந்து, விழித்திருந்து தன்னை புடம்போட்டு சமுதாயத்திற்கு நன்மை செய்கின்றார். இந்து மக்கள் மார்கழி மாதம் அதிகாலையில் பெண்கள் எழுந்து கோலமிட்டு, விளக்கேற்றி பூஜை அறையில் வழிபாடு நடத்துவர். இது அவர்களின் நோன்பு. கிறிஸ்தவம் நம்முடைய குற்றங்குறைகளுக்காக ஆனால் இயேசு எண்ணுகின்ற நோன்பு சற்று வித்தியாசமானதாக இருக்கிறது. இன்றைய நடைமுறைக்கேற்றவாறு சிந்திக்கின்றபோது முதலிலே வெள்ளிதோறும் உண்ணாநோன்பு. உணவின் அளவைக் குறைத்து, ஏழைகளுக்கு உதவலாம். அது உடலுக்கு நலம் தரும். இரண்டாவது வெள்ளிதோறும் புலால் நோன்பு. இறைச்சியை தவிர்த்து, வெள்ளத்தினால் மீண்டும் எழ முடியாத மக்களுக்கு உதவலாம். மூன்றாவது வெள்ளிதோறும் ஊடக நோன்பு. வெள்ளிதோறும் அலைபேசி, தொலைக்காட்சிக்கு கொடுக்கும் நேரத்தினை நோயாளிகளை சந்திக்க பயன்படுத்தலாம். நான்காவது வெள்ளிதோறும் சொல் நோன்பு. இழிவான சொற்களை தவிர்த்து, அறிவான சொற்களை பேசலாம். இதுவே சிறந்த நோன்பு என்று இன்றைய நடைமுறை பின்னணியில் கற்றுக்கொடுக்கின்றார். நாம் எத்தகைய நோன்பை பின்பற்றப்போகிறோம்? அதன் பயனாக எத்தகைய மாற்றத்தை பெறப்போகிறோம்? சிந்திப்போம். - அருட்பணி. பிரதாப் =========================== மத்தேயு 6: 1 – 6, 16 – 18 40 ஜோடி காலணி வைத்தவர் மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று இறக்கின்ற போது மாற்று துணி கூட அணிய நபர்கள் இல்லாமல் இறந்து போனார். 150 லாரிகளை தகுந்த ஆவணங்கள் இல்லாமல் அதிகாரத்தில் இருக்கின்ற போது வாங்கிய மாமனிதர் அதிகாரம் அழிய வாகனங்கள் கைவிடப்பட்டு சிறைவாசனை அனுபவித்து வரும் மனிதர்களும் இருந்து கொண்டு தான் இருக்கின்றார்கள். தன் அதிகாரத்தை காப்பாற்ற 6 இலட்சம் யூதர்களை கொன்று குவித்தவனும் இறக்கின்ற போது ஒன்றுமில்லாமல் செல்கின்றான். இந்த சாம்ராஜ்ஜியத்தையே தன் கைக்குள் கொணர முனைந்த மனிதனும், சவப்பெட்டியில் செல்லும் போது ஒன்றுமில்லாமல் தான் செல்கிறான். ஒன்றுமில்லாமல் பிறந்து ஒன்றுக்குமாகாதவற்றிற்குள் மனிதன் செல்கிறான். இத்தகைய ஒரு சிந்தனையைத் தான் இன்றைய வழிபாடு சிந்திக்க அழைப்பு விடுக்கின்றது. இன்று நம் நெற்றியில் பூசப்படுகின்ற சாம்பல் ஒன்றுமில்லாமையின் அடையாளம். ஒரு காற்றில் பறந்து விடுகிறது. அது போல தான் மனித வாழ்வு. இதனை எண்ணி நம் வாழ்வை அலசி பார்க்கத்தான் இந்த தவக்காலம். இதனை எப்படி அலசி ஆராய்வது என்பதற்காகத்தான் இயேசு நோன்பு, இறைவேண்டல், உதவி இவற்றில் ஈடுபட வேண்டுமென்று அழைக்கிறார். விவிலியத்தில் சாம்பலை துக்கத்தின் அடையாளமாகவும் பயன்படுத்தினார்கள் என்பது விவிலிய ஆசிரியர்களின் கருத்து. எவ்வாறென்றால் தாமார் மற்றும் மொர்த்தொக்காய் தங்கள் துக்கத்தை வெளிப்படுத்த தன் மீது சாம்பலை பூசுகின்றார்கள். இந்த தவக்காலங்களில் தன்னை ஆணவத்தோடு காட்டாமல், தன் குற்றங்களை எண்ணி அன்போடு செயல்பட வேண்டுமென்று இயேசு கூறுகின்றார். சாம்பல் மனந்திரும்புவதற்கு அடையாளமாகவும் விவிலியத்தில் பயன்படுத்துகின்றார்கள். நினிவே மக்கள் தங்கள் பாவ வாழ்விலிருந்து வெளிவந்ததற்கு அடையாளமாக சாம்பலில் அமர்கின்றார்கள். நாம் நம் வாழ்வில் ஒரு மாற்று வழியை U Turn எடுத்து பார்க்க அழைப்பு. ஒன்றுமில்லாமல் இந்த உலகத்தில் பிறந்த நாம் ஒன்றுமில்லாதவற்றிற்குள் செல்வதற்கு எதற்காக இந்த ஆணவம் என்று சிந்திக்க இந்த வழிபாடு அழைக்கிறது. நாம் எவற்றை கொண்டு வந்தோம்? எவற்றையெல்லாம் ஒன்றுமில்லாத மண்ணிற்குள் எடுத்துச் செல்ல போகிறோம்? சிந்திப்போம். - அருட்பணி. பிரதாப் ================== மத்தேயு 6:1-6, 16-18 தவக்காலத்தைத் துவங்கும் இந்தப் புனிதமான நாளிலே, நம்மை நாமே சீர்தூக்கிப் பார்க்கத் திரு அவை அழைக்கின்றது. இந்த அருளின் காலத்தைக் கடவுளின் கொடையாகவும், அவரின் பேரிரக்கத்தின் பரிசாகவும் ஏற்றுக் கொள்வோம். கிறித்துவின் பாடுகளை நம் கண்முன் வைத்து, நம் பாவங்களுக்கு மன்னிப்பையும், பரிகாரத்தையும் செய்ய முயற்சிப்போம். அதற்கு நம்மைத் தகுதியாக்கிக் கொள்ள நாம் மூன்று பண்புகளை மனதில் கொண்டு செயல்பட வேண்டும். 1. ஈதல் : தருமம் சாவினின்று நம்மைக் காப்பாற்றும், எல்லாப் பாவத்தினின்றும் நம்மைத் தூய்மையாக்கும். தருமம் செய்வோரின் வாழ்வை நிறைவுள்ளதாக்கும். (தோபி – 12:9) ஈதல் நாம் பிறரன்பில் வாழ்ந்திட நம்மை அழைக்கின்றது. ஈயென்று கேட்பவனுக்குக் கொடுப்பது மட்டுமன்று நாமே வலியச் சென்று வறியவரைத் தேடிக் கொடுப்பதினால் மட்டுமே இது முழுமை பெறும். 2. செபித்தல் : இன்று முதல் நாற்பது நாள் நாம் செபத்திலும் வழிபாட்டிலும் ஈடுபட்டு இருப்பது இயேசு அதிக நேரம் செபித்தார் என்பதால் மட்டும் அல்ல. மாறாக, அவர் தன் செபத்தினால் மட்டுமே பல குழப்பங்களுக்கு தீர்வையும், பல தடைகளுக்கு விடைகளையும் கண்டுபிடித்தார். இறுதியாகக் கடைசி மூச்சு வரை இறைத்திருவுளத்தை நிறைவேற்ற அவரே தடுமாறிய நிலையிலும், கெத்சமனித் தோட்டத்தில் அவர் செய்த செபம்தான் அவரை உறுதிப்படுத்தியது. இவ்வாறு செபம் இறையன்பில் வேரூன்ற நம்மை அழைக்கிறது. 3. நோன்பிருத்தல் : இது அனைத்து மதங்களிலும் காணப்படுகிறது. எல்லா மதங்களும் நம் ஆன்மாக்களைப் பரமாத்மாவோடு இணைத்;திருக்கவே வழிகாட்டுகிறது. ஆனால் எந்த மதத்திலும் ஒரு ‘மாதிரி’யானது கொடுக்கப்படவில்லை. ஆனால் நமக்கோ நமது கிறித்துவே முன் மாதிரியாக நோன்பிருந்து நம்மை வழிநடத்துகின்றார். உடலையும், உணவையும், உள்ளத்தையும் கட்டுப்படுத்த இந்த நோன்பு நமக்கு உதவுகின்றது. இது ஒருவர் தன்னைத்தானே அன்பு செய்வதற்கும் உதவுகின்றது. இவையனைத்தையும், பிறர் காணச் செய்யாமல் தன்னை நேசிப்பது போல பிறரை நேசிக்கவும், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக கடவுளை நேசிக்கவும், இத்தவக்காலத்தினை நமதாக்குவோம். - திருத்தொண்டர் வளன் அரசு திருப்பாடல் 51: 3 – 4, 5 – 6, 12 – 13, 14 & 17 கடவுளுடைய இரக்கத்திற்காக திருப்பாடல் ஆசிரியர் இறைவனிடம் கெஞ்சி மன்றாடுகிறார். இந்த திருப்பாடலின் பிண்ணனி அனைவருக்கும் தெரிந்த ஒன்று தான். பத்சேபாவுடனான தன்னுடைய தவறான செயல், இறைவாக்கினர் வழியாக உணர்த்தப்பட்டபோது, தாவீது உள்ளம் நொந்து வேதனையில், தன்னுடைய பாவக்கறைகளை மன்னிப்பதற்காக உருகிய பாடல் தான் இந்த திருப்பாடல். தன்னுடைய பலவீனத்திற்காக, தான் செய்த தவறுக்காக மன்னிப்பு வேண்டுகிறார். உண்மையான, உள்ளார்ந்த மனமாற்றத்தோடு இறைவனை நாடுகிறபோது, நிச்சயம் இறைவன் மனமிரங்குவார் என்கிற நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தக்கூடிய திருப்பாடல் இந்த திருப்பாடல். இன்றைய நாளில் இந்த திருப்பாடலை நாம் சிந்திப்பது மிகவும் பொருத்தமான ஒன்று. ஏனென்றால், இன்று தவக்காலத்தை தொடங்குகிறோம். நமது வாழ்வை மாற்றுவதற்கான முயற்சியாக இந்த தவக்காலத்தைப் பயன்படுத்திக்கொள்ள அன்னையாம் திருச்சபை நமக்கு அழைப்புவிடுக்கிறது. இன்றைய நற்செய்தி வாசகமும் ஒட்டுமொத்த நமது வாழ்க்கை எப்படி அமைய வேண்டும் என்பதை நமக்கு வலியுறுத்திக்கூறுகிறது. தவக்காலம் என்பது “ஏதோ நாற்பது நாட்கள் நோன்பிருந்தோம். அத்தோடு நமது கடமை முடிந்து விட்டது” என்ற, கடமைக்காக செய்யப்படக்கூடிய ஒறுத்தல் முயற்சிகளுக்கான காலம் அல்ல. அது நமது வாழ்வை மாற்றுவதற்கான முயற்சிகள் எடுக்கிற காலம். நம்மை பக்குவப்படுத்துவதற்கான முயற்சிகள் நிறைந்த காலம். நம்மை கடவுள்பால் ஈர்க்க வைப்பதற்கான உறுதியான காலம். அதற்கு நமது உள்ளார்ந்த தூய்மை மிகவும் அவசியமானதாக இருக்கிறது. அதைத்தான் இந்த திருப்பாடல் நமக்குக் கற்றுக்கொடுக்கிறது. அந்த உள்ளார்ந்த தூய்மையை நாம் இந்த தவக்காலத்தில் நமது ஒறுத்தல் முயற்சிகள் வாயிலாக வெளிப்படுத்துவோம். தாவீது அரசர் தான் செய்த தவறுக்காக, மனம் வருந்தி, உள்ளார்ந்த மனமாற்றத்தைப் பெற்றுக்கொண்டு, கடவுளின் இரக்கத்திற்காக மன்றாடினாரோ, அதேபோல இந்த தவக்காலமானது வெறும் சடங்கு, கடமைக்கானதாக அல்லாமல், இந்த நாற்பது நாட்களும், நம்மை சிறப்பான மனிதனாக மாற்றிட உறுதுணையாக இருக்கிற காலமாக அமைந்திட இறைவனிடம் மன்றாடுவோம்.
-------------------------------------------------- உள்ளத்தைக் கடினப்படுத்துவது என்றால் என்ன? செய்வது தவறு என்பது தெரிந்தாலும், அதனையே மீண்டும், மீண்டுமாகச் செய்வது தான் கடினப்படுத்திக்கொள்வது ஆகும். பழைய ஏற்பாட்டில், இஸ்ரயேலின் மீட்பின் வரலாற்றில் எகிப்தை ஆண்ட, பார்வோன் மன்னன் இதற்கு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு. பார்வோன் மன்னன் கடவுள் செய்த வல்ல செயல்களைக் கண்டு, அதனால் அவன் சந்தித்த இழப்புக்களை நினைத்து, இஸ்ரயேல் மக்களை திரும்பிப்போக பணித்தான். ஆனால், நிலைமை சரியான உடனே, அவர்கள் செல்வதற்கு தடைவிதித்தான். அவனுடைய இதயத்தைக் கடினப்படுத்திக் கொண்டான். தான் செய்வது தவறு என்பது அவனுக்குத் தெரியும். ஆனாலும், அதனைச் செய்யாமலிருக்க அவனால் முடியவில்லை. அதனால் வரக்கூடிய விளைவுகளுக்கும் அவன் தான் பொறுப்பேற்க வேண்டும். இஸ்ரயேல் மக்களும் இதே தவறைச் செய்தார்கள். தங்களை இந்த உலகத்தில் ஒரு நாடாக அடையாளப்படுத்தியவர் கடவுள் என்பது அவர்களுக்குத்தெரியும். இஸ்ரயேல் மக்களின் எழுச்சிக்கும், மாட்சிமைக்கும் உற்ற துணைவராக இருந்தது கடவுள் தான் என்பது அவர்கள் அனுபவித்த ஒன்று. அந்த கடவுளை விட்டுச் செல்வது என்பது அவர்களாகவே அழிவைத் தேடிக் கொள்வதற்கு சமம் என்பது அவர்களது அறிவிற்கும், அனுபவத்திற்கும் எட்டிய ஒன்று. ஆனாலும், அவர்கள் கடவுளை விட்டு விலகிச்சென்றார்கள். அதுதான் இதயத்தைக் கடினப்படுத்திக் கொள்வது. இதனால் அவர்கள் சந்தித்த இழப்புக்களும், வாய்ப்புக்களும் அதிகம். நமது இதயத்தைக் கடினப்படுத்திக்கொள்ளாத நல்ல மனம் வேண்டுமென்று மன்றாட, திருப்பாடல் ஆசிரியர் அழைப்புவிடுக்கிறார். இதயம் என்பது அன்பிற்கு அடித்தளமாக ஒப்பிடப்படுவது. அந்த இதயத்தில் கனிவும், அன்பும், பாசமும் இருக்க வேண்டுமே தவிர, வெறுப்பும், வைராக்கியமும் இருக்கக்கூடாது. அது நமது வாழ்வையே அழித்துவிடும். அந்த அழிவிலிருந்து நம்மைக் காத்துக்கொள்ள கடவுள் அருள் வேண்டுவோம்.
-------------------------------------------------- கிறிஸ்தவ ஆன்மீகம் கிறிஸ்தவ ஆன்மீகத்தின் சாராம்சத்தை இன்றைய நற்செய்தி வாசகம் தெளிவாக எடுத்துக்காட்டுகிறது. ஒவ்வொரு மதத்திற்கும் ஒரு ஆன்மீகம் இருக்கிறது. கிறிஸ்தவம் என்பது பக்தியோடு நின்றுவிடுவது கிடையாது. மாறாக, செயல்பாடுகளுக்கும் முக்கியத்துவத்தைக் கொடுக்கிறது. இன்றைக்கு வழிபாடா? செயல்பாடா? என்று, மக்கள் மத்தியிலும், அருட்பணியாளர்கள் மத்தியிலும் மிகப்பெரிய விவாதங்கள் நடந்து கொண்டிருக்கிறது. ஒரு சிலர் வழிபாட்டில் நிறைவு காண்கிறார்கள். மற்றும் சிலர், செயல்பாடே சரியான பாதை என்று, அதில் மகிழ்ச்சி காண்கிறார்கள். இவையிரண்டையும் ஒருபோதும் பிரிக்க முடியாது என்பதை, இயேசுவின் போதனையும், அவரது வாழ்வும் நமக்கு எடுத்துக்காட்டுகிறது. செபம், தவம் மற்றும் தர்மம் என்கிற, இந்த மூன்றையும் இணைத்து, புரட்சிகரமான ஆன்மீகத்தைத் தருவதுதான் கிறிஸ்தவ ஆன்மீகம். செபம் நம்மை செயல்பாட்டிற்கு உந்துசக்தியாக இருக்கும் வகையில் வழிநடத்த வேண்டும். அதேபோல, செயல்பாடு சிறப்பாக அமைய நமது செபவாழ்வு சிறப்பாக அமைய வேண்டும். ஒன்று மற்றொன்றிற்கு இணையானதாக, இயல்பானதாக வழிநடத்த வேண்டும். இயேசு இந்த இரண்டையும் தனது வாழ்க்கையில் ஒருசேர இருக்குமாறு பார்த்துக்கொண்டார். செபிப்பதை அவர் விட்டுவிடவில்லை. அதேபோல, அவருடைய செயல்பாடும் அதற்கு இணையானதாக இருந்தது. நமது கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை பல சமயங்களில் வழிபாட்டோடு முடங்கிப்போவதாக இருக்கிறது. வாழ்வைத்தொடாத வழிபாடுகள் தான், நம் மத்தியில் ஏராளம். இன்றைக்கு வழிபாட்டின் மீதான ஈர்ப்பும் குறைந்து வருவது வேதனையிலும் வேதனை. ஆனாலும் உண்மை. இந்த வேறுபாடுகள் மறைந்து, இணைந்த ஓர் ஆன்மீக வாழ்வை நாம் முன்னெடுப்போம்.
-------------------------------------------------------- சாம்பற்புதன் ஒவ்வொரு மனிதருக்குள்ளாக கடவுளின் சாயல், கடவுளின் உருவம் மறைந்து கிடக்கிறது. தொடக்க மனிதன் ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையால் நமது சாயலை, உருவத்தை இழந்துவிட்டோம். அந்த சாயல் நமக்குள்ளாக புதைந்து கிடக்கிறது. மறைந்துகிடக்கிறது. நமக்குள்ளாக புதைந்து கிடக்கிற, இந்த தெய்வீக பிரசன்னத்தை வெளிக்கொண்டு வருவதுதான், நம் வாழ்வின் இலட்சியமாக இருக்கிறது. இந்த புனித இலட்சியத்தை அடைய, விவிலியம் நமக்கு மூன்று வழிகளைக் கற்றுத்தருகிறது. செபம், தவம் மற்றும் தர்மம் என்கிற மூன்று வழிகள் மூலமாக, இந்த புனித இலட்சியத்தை நாம் அடையலாம். இதில் தான், இந்த தவக்காலத்தில் அதிக ஈடுபாடு காட்ட வேண்டும். தொடக்க காலத்தில், தலையான பாவங்கள் செய்தவர்கள், கடினமான ஒறத்தல் முயற்சியை தவக்காலத்தின் தொடக்கத்திலேயே ஆரம்பிக்க வேண்டும். இந்த ஒறுத்தல் முயற்சியில் ஈடுபட்டவர்களுக்கென்று நோன்பு உடை கொடுத்து, சாம்பல் தெளித்து, திருச்சபையிலிருந்து விலக்கிவைக்கும் வழக்கம் இருந்தது. இந்த நோன்பு உடை மற்றும் சாம்பல் தெளிக்கும் வழக்கமானது, பழைய ஏற்பாட்டு யோனா புத்தகத்தைச் சார்ந்ததாக இருக்கிறது. மனமாற்றம் தான், இந்த தவக்காலம் நமக்கு விடுக்கக்கூடிய அழைப்பு. நமது வாழ்வை மாற்றுவதற்காக இந்த நாட்களிலே சிந்திப்போம். நாம் செயல்படுத்த வேண்டிய, மாற்றத்தை ஏற்படுத்த வேண்டிய வழிமுறைகளை யோசிப்போம். அதனை செயல்படுத்துவோம். ஒவ்வொரு தவக்காலமும் வெறும் சடங்கு, சம்பிரதாயமாக இருக்கக்கூடிய நிலைமை மாற வேண்டும். தவக்காலங்களில் மட்டும் கடின நோன்பு இருப்பதும், ஒறுத்தல் முயற்சி செய்வதும், தவக்காலம் முடிந்ததும், பழைய வாழ்வே கதி என்று கிடக்கக்கூடிய காலம் மாற வேண்டும். அந்த மாற்றத்திற்காக, நாம் பாடுபடுவோம்.
------------------------------------------------------- பக்தி முயற்சிகள் நோன்பு என்பது உன்னதமான ஒன்று. கடவுளோடு இணைந்திருக்க நம்மையே அடக்கி ஆள்வதற்கு உந்துசக்தியாக இருக்கிறது. நோன்பு என்பது பக்தியின் அடையாளம். அது வெளிவேடமாக, பக்தியின் பெயரால் நடத்தப்படும் நாடகமாக்கப்படுவதை இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு கண்டிக்கிறார். ஆண்டிற்கு ஒருமுறை பாவக்கழுவாய் நாளன்று, அனைத்து யூதர்களும் நோன்பிருக்க கட்டாயப்படுத்தப்பட்டனர். இது தவிர, சில பாரம்பரிய யூதர்கள் வாரத்திற்கு இரண்டுமுறை, திங்களும், வியாழனும் நோன்பிருந்தனர். இந்த இரண்டு நாட்களும்தான் சந்தை கூடும் நாள். எனவே, கிராமங்களிலிருந்தும், நகரங்களிலிருந்தும் யெருசலேமுக்கு மக்கள் அனைவரும் கூடும் நாட்கள், இந்த இரண்டு நாட்களாகும். பக்தியின் பெயரால் பகல் வேடம் போடும், ஒரு சில யூதர்கள் இந்த நாட்களை தங்களின் பக்தியை தம்பட்டம் அடிப்பதற்கு இந்த நாட்களை பயன்படுத்த ஆரம்பித்தனர். மற்றவர்கள் முன்னிலையில் தாங்கள் நோன்பிருக்கக்கூடியவர்கள் என்பதையும், அதனால் தாங்கள் உயர்ந்தவர்கள் என்பதையும் அவர்கள் பெருமைப்பாராட்டிக்கொண்டனர். தாங்கள் நோன்பிருப்பது மற்றவர்களுக்கு தெரிய வேண்டும் என்பதற்காக, தங்களது தலைமுடியை சீவாமல் வாட்டமாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டனர். அழுக்கடைந்த ஆடைகளை உடுத்தினர். தாங்கள் சோகமாக இருக்கிறோம் என்பதைக் காட்டிக்கொள்ள முகத்தில் வெள்ளை வண்ணம் பூசிக்கொண்டனர். இது அப்பட்டமான பக்தியின் வெளிவேடம். நோன்பு என்பது ஒறுத்தல் முயற்சி. தற்பெருமைக்காக அல்ல, மாறாக, உணர்வுகளை அடக்கி ஆளவும், அதன் வழியாக கடவுளோடு நெருங்கி வரவும்தான். தங்களை அடையாளப்படுத்திக்கொள்ளவும், தங்களை முன்னிறுத்தவும், தங்களை பெருமைப்பாராட்டிக்கொள்ளவும் செய்கின்ற அனைத்துமே, அது வெளிப்புறத்தில் மக்களால் பாராட்டப்பட்டாலும், கடவுள் முன்னிலையில் அருவருக்கத்தக்கவை. இன்றைய நவீன உலகில், ஒவ்வொருவருமே தங்களது பெருமைபாராட்டுகின்ற செயல்பாடுகளுக்குத்தான் அதிக முக்கியத்துவம் தருகின்றனர். ஆண்டவரின் மகிமையைப் பறைசாற்றவும், கடவுளோடு நெருங்கி வரவும் நாம் எடுக்கும் முயற்சிகள் மிகவும் சொற்பமாக இருக்கின்றன. கடவுளைப் புகழ்ந்தேத்துவதும், அவரோடு நெருங்கிவரவும், நமது பக்தி முயற்சிகள் உதவியாக இருக்கட்டும்.
-------------------------------------------------------- எதிர்பார்ப்பு இல்லாத உதவி இயேசு கைம்மாறு, வெகுமதி பற்றி பேசும்போது, இந்த உலகம் சார்ந்த பொருட்செல்வத்தைப்பற்றிப் பேசவில்லை. பழைய ஏற்பாட்டில், செல்வமும், வெகுமதியும் பெற்றவர்கள், நல்லவர்களாகக் கருதப்பட்டனர். அதிகமான குழந்தைச் செல்வத்தைப் பெற்றவர்கள், அறுவடை நிறைவாகப் பெற்றவர்கள் அனைவருமே, கடவுளின் ஆசீரைப் பெற்றவர்களாக மக்கள் நினைத்தனர். யோபு புத்தகத்திலும், இந்த கருத்துதான் மீண்டும், மீண்டும் வலிறுத்தப்படுகிறது. யோபு தான் தவறு செய்யவில்லை என்று தன்னுடைய நண்பர்களிடத்தில் சொன்னாலும், அவருடைய நண்பர்கள் அந்த கருத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ஏனென்றால், நல்லவர்கள் என்றுமே கடவுளின் அருளைப்பெற்று வாழ்வர் என்பது அவருடைய நண்பர்களின் வாதம். இயேசு அப்படிப்பட்ட கருத்தை நிச்சயம் சொல்லியிருக்க மாட்டார். ஏனென்றால், ஏழைகளோடு, ஒடுக்கப்பட்டவர்களோடு, அடிமைப்படுத்தப்பட்டவர்களோடு நெருங்கிப்பழகியவர் இயேசு கிறிஸ்து. அப்படியானால், இயேசு சொன்ன செய்தியின் பொருள் என்ன? இயேசு கைம்மாறு என்று எதனைக் குறிப்பிடுகிறார்? மக்கள் எதையும், நாம் இப்போது கொடுத்தால், பிற்காலத்தில் கடவுள் நமக்குக் கொடுப்பார் என்ற எதிர்பார்ப்போடு கொடுத்தால், அவர்களுக்குரிய கைம்மாறு ஏற்கெனவே கிடைத்துவிட்டது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். மாறாக, கொடுப்பதை வாழ்வு அனுபவமாக, அன்பு அனுபவமாக எதையும் எதிர்பாராமல் கொடுப்பவர்களுக்கு நிச்சயம் கடவுள் ஏராளமானவற்றைக் கொடுப்பார். கொடுத்தால் நமக்கு கிடைக்கும் என்ற எண்ணத்தோடு நாம் கொடுக்கக்கூடாது. எதையும் எதிர்பாராமல் கொடுப்பவர்களுக்கு கடவுள் நிச்சயம் கொடுப்பார். இந்த உலகத்தில் கொடுக்கிறவர்கள் அனைவருமே எதையாவது எதிர்பார்த்துதான் கொடுக்கிறார்கள். பிள்ளைகள் முதல் பெற்றோர் வரை இத்தகைய மனநிலை தான் நீடித்துவருகிறது. எப்போது எதிர்பார்க்காமல் கொடுக்கக்கூடிய மனநிலை வருகிறதோ, அப்போதுதான் கடவுளின் ஆசீர் நமக்கு நிறைவாகக் கிடைக்கும்.
-------------------------------------------------------- கைம்மாறு காணாத வாழ்வு கைம்மாறு என்கிற வார்த்தைக்கு இயேசுவின் போதனையில் என்ன இடம்? துன்பப்படுவதும், விழுமியங்களுக்காக, நல்லவற்றிற்காக குரல் கொடுப்பது வெறும் கைம்மாறு பெறுவதற்காகத்தானா? என்ற கேள்வி நமக்குள்ளாக எழலாம். மத்தேயு 5: 12 சொல்கிறது: “வி;ண்ணுலகில் உங்களுக்குக் கிடைக்கும் கைம்மாறு மிகுதியாகும்”. மத்தேயு 10: 42 “இச்சிறியோருள் ஒருவருக்கு அவர் என் சீடர் என்பதால் ஒரு கிண்ணம் குளிர்ந்த நீராவது கொடுப்பவரும் தம் கைம்மாறு பெறாமல் போகார் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்”. மத்தேயு 25 வத அதிகாரத்திலும், கைம்மாறு பற்றி சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. இயேசு சொன்னதன் அர்த்தம் தான் என்ன? இயேசு நிச்சயம் கைம்மாறு பெறுவதற்காக நல்ல வாழ்வு வாழ சொல்லியிருக்க மாட்டார். ஒன்றை எதிர்பார்த்து செய்வது நிச்சயம் சரியானதாக இருக்காது. கைம்மாறு எதிர்பார்க்காமல் செய்வது தான் இயேசு விடுக்கும் அழைப்பு. வாழ்வில் துன்பங்களும் துயரங்களும் வந்தாலும், அதற்கு பயந்துவிடாமல், கைம்மாறு கிடைக்கிறதோ இல்லையோ, அதைப்பற்றி எதிர்பார்க்காமல், வாழ்வை நிறைவோடு வாழ்வதுதான் சரியான பார்வையாக இருக்க முடியும் என்பது இயேசு தரும் பாடம். கைம்மாறு எதிர்பார்த்து வாழ்வது உண்மையான கிறிஸ்தவ வாழ்வு அல்ல. எதையும் எதிர்பார்க்காது, வாழ்வை நேர்மையோடு, துணிவோடு, உண்மைக்கு குரல் கொடுக்கும் நல்ல மனச்சான்றோடு வாழ்வதுதான் சரியான பார்வை. இந்த உலகம் எதிர்பார்க்கும் உலகம். எதையும் எதிர்பார்த்துதான் எதையும் செய்யும். கைம்மாறு இல்லையென்றால் மற்றவரை ஒதுக்கிவிடும். இத்தகைய உலகத்தில் வாழும் நாம் எப்படி, கைம்மாறு கருதாத வாழ்வு வாழப்போகிறோம். சிந்திப்போம். - அருட்பணி. தாமஸ் ரோஜர் 2 அர 2: 1, 6-14 வெளிவேடம் தவிர்ப்போம்! இறைவேண்டல், தர்மம் செய்தல் போன்ற அன்பு, அறப் பணிகள், நோன்பிருத்தல்... இவை மூன்றும் அனைத்து சமயங்களிலும் முதன்மை பெற்ற ஆன்மீகச் செயல்பாடுகளாக அமைந்திருக்கின்றன. ஆண்டவர் இயேசுவும் தம் சீடர்களிடமும், தம்மைப் பின்பற்றும் மக்கள் கூட்டத்திடமும் இவற்றை வலியுறுத்துகிறார். ஆனால், முகாமையான ஒரு வன்கட்டோடு, அதாவது நிபந்தனையோடு... வேண்டுதல், தர்மம், நோன்பு - மூன்றும் வெளிவேடமின்றி நிகழவேண்டும். பிறர் பார்க்க வேண்டும், பிறரின் பாராட்டைப் பெறவேண்டும், நல்ல பெயர் வாங்கவேண்டும் என்னும் நோக்கத்தோடு இவற்றைச் செய்யும்போது, அங்கே வெளிவேடம் புகுந்துவிடுகிறது. உள்நோக்கம் நுழைந்துவிடுகிறது. பாராட்டும், நற்பெயரும் கிடைக்கும்போது, உள்நோக்கம் நிறைவேறிவிடுகிறது. எனவே, இறையாசி தவறிவிடுகிறது. எனவே, இவை மூன்றையும் மறைவாக, பிறருக்குத் தெரியாமல், இறைவனுக்கு மட்டுமே உணர்கின்ற வகையில் ஆற்றுவோம். இறைவனின் பாராட்டை, ஆசிகளைப் பரிசாகப் பெறுவோம். மன்றாடுவோமாக: ஆண்டவராகிய இயேசுவே, உம்மைப் போற்றுகிறோம். வெளிவேடமற்ற, உள்நோக்கமற்ற நேர்மையான உள்ளத்தை எங்களுக்குத் தாரும். எங்கள் செபம், செயல், ஆன்மீகம் அனைத்தும் உமக்கு மட்டுமே புகழ் தரும் செயல்களாக அமைவனவாக, ஆமென். அருள்பணி. குமார்ராஜா --------------------------------- கைம்மாறு மத்தேயு நற்செய்தியாளர் ‘கைம்மாறு’ என்கிற வார்த்தையை இன்றைய நற்செய்தியில் பலமுறை பயன்படுத்துகிறார். நாம் செய்கிற அறச்செயல்கள் ஒவ்வொன்றிற்கும் ஏற்ப இறைவன் கைம்மாறு தருவார் என்பதுதான் இங்கே கொடுக்கப்படுகிற செய்தி. தன்னுடைய நற்செய்தியிலே ‘கைம்மாறு’ என்கிற வார்த்தைக்கு, மத்தேயு அதிக அழுத்தும் கொடுப்பதையும் ஆங்காங்கே நாம் பார்க்க முடிகிறது. மத்தேயு5: 11 – 12 “என்பொருட்டு மக்கள் உங்களை இகழ்ந்து துன்புறுத்தி, உங்களைப்பற்றி இல்லாதவை பொல்லாதவை எல்லாம் சொல்லும்போது நீங்கள் பேறுபெற்றவர்களே! மகிழ்ந்து பேருவகை கொள்ளுங்கள்! ஏனெனில் விண்ணுலகில் உங்களுக்குக் கிடைக்கும் கைம்மாறு மிகுதியாகும்”. மத்தேயு10: 42 “இச்சிறியோருள் ஒருவருக்கு அவர் என் சீடர் என்பதால் ஒரு கிண்ணம் குளிர்ந்த நீராவது கொடுப்பவரும் தம் கைம்மாறு பெறாமல் போகார்”. மத்தேயு 25 வது அதிகாரத்தில் இறுதித்தீர்ப்பிலும், தேவையில் இருப்பவர்களுக்கு உதவுகின்ற உள்ளங்களுக்கு, கடவுள் கைம்மாறு தருவார் என்கிற செய்தி அழுத்தமாகச் சொல்லப்பட்டுள்ளது. கைம்மாறு என்றால் என்ன? கிறிஸ்தவ வாழ்வு வெறும் கைம்மாறு பெறுவதற்கான வாழ்வுதானா? இந்த உலகவாழ்வில் மக்கள் செய்கிற செயலுக்கு கைம்மாறு எதிர்பார்க்கிறார்கள். இறைவனும் இந்த உலக நியதியைத்தான் பின்பற்றுகிறாரா? என்ற கேள்விகள் நம் மனதில் எழாமல் இல்லை. இயேசு கூறுகிற ‘கைம்மாறு’ என்கிற வார்த்தையின் உண்மையான அர்த்தத்தை கிறிஸ்தவ மனநிலையோடு நாம் புரிந்துகொண்டால் இந்தக்கேள்விகளுக்கு நம்மால் பதில் தரமுடியும். பொதுவாக, கைம்மாறு என்றால் ‘பிரதிபலன், பதில்உதவி, நன்றிக்கடன்’ என்று பொருள்படுத்தலாம். அதாவது ஒருவர் செய்த உதவிக்கு, அதாவது அவர் செய்த உதவியை ஊக்கப்படுத்தும்விதமாக பணமோ, பதவியோ, பொருளோ அல்லது தேவையான ஏதாவது ஒன்றோ கொடுப்பதின் பெயர் தான் கைம்மாறு. இங்கே நற்செய்தியிலே சொல்லப்படுகிற கைம்மாறு, உலகக்கண்ணோட்டம் தொடர்பான பணமோ, பதவியோ, பொருளோ அல்ல. மாறாக, மனநிறைவு. ஏழைகளுக்காக, எளியவர்களுக்காக, அடிமைப்பட்டு நொறுக்கப்படுகிற மக்களுக்காக உழைக்கிற ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் இயேசு தருவது இத்தகைய மனநிறைவான வாழ்க்கையைத்தான். அதுதான் நிம்மதியான வாழ்க்கை. நம்முடைய அன்றாடவாழ்வில் மனநிறைவை பணத்திலும், பதவியிலும், பொருட்களிலும் தேடிக்கொண்டிருக்கிறோம். எனவேதான், வாழ்வில் நிம்மதியின்றி அலைந்துகொண்டிருக்கிறோம். தர்மம், இறைவேண்டல், நோன்பு மூலமாக இறைவன் தரும் கைம்மாறான மனநிறைவைப்பெறுவதற்கு முயற்சி எடுப்போம். நிம்மதியான வாழ்வு வாழ இறையருள் மன்றாடுவோம். - அருட்பணி. தாமஸ் ரோஜர் ------------------------------------------------------------- "வலக்கை செய்வது இடக்கைக்குத் தெரியாதிருக்கட்டும்" அன்பார்ந்த இணையதள நண்பர்களே! இன்று சாம்பல் புதன். 'மனிதனே நீ மண்ணாய் இருக்கிறாய் மண்ணுக்கே திரும்புவாய்' என்பதை நினைவுபடுத்ததும் நாள். இவ்வுலகில் நாம் செய்யும் ஆர்பாட்டங்கள் ஏராளம். ஒரு நொடிப்பொழுது நாம் நினைத்துப்பார்த்தால் நாம் செய்யும் ஆர்பாட்டங்கள் தேவையற்றது என உணரலாம். தவக்காலம் அருளின் காலம். இந்த நாற்பது நாட்களும் கிறிஸ்து உயிர்ப்பு பெருவிழாவிற்காக நம்மைத் தயரிக்க கொடுக்கப்பட்டிருக்கும் காலம். நம் வாழ்வைச் சீர்தூக்கிப்பார்த்து தீயவைகளை புறம் தள்ளவும் நல்லவைகளை நாடிச்செல்லவும் அழைக்கும் காலம். நமது ஜெபத்தாலும் தவமுயற்சிகளாலும், அருள்வாழ்வாலும் நம்மை இறைவனோடும் பிறரோடும் ஒப்புறவாக்கிக்கொள்ளும் காலம். நற்செயல்கள் தவக்காலத்தில் மட்டுமல்ல எப்பொழுதும் செய்ய வேண்டும். அந்த நற்செயல்களும் விளம்பரத்திற்காகவோ அல்லது பிறர் போற்றவேண்டும் என்பதற்காகவோ புகழுக்காகவோ செய்வது ஏற்புடையதல்ல. ஆலயங்களில் சிலர் குளல் விளக்குகள் (டியுப் லைட்) வாங்கிவைப்பார்கள். விளக்கை விட அதில் பெயர்கள் பெரிதாகப் பொறிக்கப்பட்டிருக்கும். இன்றய நற்செய்தி இவர்களைப் போன்றோருக்கு இயேசு கொடுக்கும் சாட்டையடி. அறம் செய்வோம். நற்செயல்கள் செய்வோம். தர்மம் செய்வோம். பலனை எதிர்பார்த்து அல்ல, நற்பெயருக்காக அல்ல, புகழுக்காக அல்ல. கடவுளின் மாட்சிக்காக, இறையரசு மண்ணில் மலர. இனிது வாழ்வோம். வாழ்த்துக்கள். ஆசீர். :--பணி மரியதாஸ் திருநீற்றுப் புதன் - தவக்காலத்தைத் தொடங்குவோம் ... ! இன்று தவக்காலம் தொடங்குகிறது. நோன்பு, அறச் செயல்கள், இறைவேண்டல் என்னும் முப்பெரும் தவச் செயல்களில் ஈடுபட இன்றைய வாசகங்கள், குறிப்பாக நற்செய்தி வாசகம் அழைப்பு விடுக்கிறது. அதே வேளையில், இந்த தவச் செயல்கள் வெளிவேடமாக மாறிவிடக் கூடாது என்று எச்சரிக்கிறார் ஆண்டவர் இயேசு. காரணம், இவற்றின் வழியாக பிறரின் பாராட்டையும், மதிப்பையும் பெற்றுவிட்டால், அதுவே இத்தவச் செயல்களின் பலன்களை வீழ்த்திவிடுகிறது. பரிசேயர்கள் இவ்வாறுதான் இறையருளை இழந்தனர் எனச் சுட்டிக்காட்டுகிறார் இயேசு. மறைவாய் உள்ள வானகத் தந்தைக்குத் தெரியும் வண்ணம் மட்டும் நமது தவச் செயல்கள் அமையட்டும். அத்துடன், இத்தவச் செயல்கள் தம்மிலே நிறைவுதரக் கூடியவை அல்ல. நமது மனமாற்றத்தின், இறைவனிடம் திரும்பி வருவதன் அடையாளமாகவே இச்செயல்களை நாம் செய்கின்றோம். எனவே, நமது வாழ்விலும், நடத்தையிலும் மாற்றம் இல்லாமல், வெறுமனே இத்தவச் செயல்களை நாம் செய்வோமானால், அச்செயல்களுக்குரிய கைம்மாறு மட்டுமே நமக்குக் கிடைக்கும். இறைவனின் பேரன்பும், இரக்கமும், ஆசியும் நமக்குக் கிடைக்காது. எனவே, இத்தவக்காலத்தை நல்ல மனநிலையுடன் தொடங்குவோம். இன்று உண்ணாநோன்பிருந்து, இறைவேண்டுதல் செய்து, அன்புச் செயல்களில் ஈடுபட்டு, தந்தை இறைவனை நெருங்கி வருவோமாக. மன்றாடுவோம்: இரக்கமும், பேரன்பும் நிறைந்த இயேசுவே, உம்மைப் போற்றுகிறோம். நாங்கள் இன்று தொடங்கும் தவக்காலம் உமது அருளின் காலமாக அமையட்டும். இந்நாள்களில் நாங்கள் உமது இரக்கத்தையும், மன்னிப்பையும் நிறைவாகப் பெற்று, தந்தை இறைவனின் திருவுளத்திற்குப் பணிந்து வாழும் வரத்தைத் தந்தருளும்! உமக்கே புகழ், உமக்கே நன்றி, உமக்கே மாட்சி, ஆமென். - பணி குமார்ராஜா
இணையதள உறவுகளே இன்று தவக்காலத்தை தொடங்குகிறோம். இறைவனின் அன்பையும் இரக்கத்தையும் எண்ணிப்பார்க்கும் காலம். உலகில் நடைபெறும் பாவச்செயல்களையும் குற்றங்களையும் நினைத்து மனம் வருந்தும் காலம். கொஞ்ச நேரம் கண்ணை ழூடி, இன்று உலகில் நடைபெறும், நடைபெற்ற பாவங்கள், குற்றங்கள், திட்டமிட்ட தவறுகள் இவைகளை நினைத்துப் பாருங்கள். கணக்கிட முடியாது. கற்பனை செய்ய முடியாது. அவ்வளவு பயங்கரம். அவ்வளவு கொடூரம். அவ்வளவு அயோக்கியத்தனம். ஒவ்வொரு தனி மனிதனும் சிறிது பெரிதாக செய்கின்ற தவறுகள் ஏராளம் ஏராளம். நீங்கள் உங்களுக்கு எதிராக, கணவன் மனைவி மக்களுக்கு எதிராக இன்றைக்குச் செய்த மிகச் சிறிய தவறுகள் குற்றங்கள் எத்தனை. இப்படி உலகம் எங்கும் எத்தனை ஒவ்வொரு நாளும் நடந்துகொண்டு இருக்கின்றன. இந்த நாற்பது நாட்களும் இந்த தவறுகளைத் தவிர்த்து, புனிதமான சிந்தனையும் செயலும் நம்மில் அதிகமாக்கிட வேண்டும். ஆண்வரோடு உள்ள உறவை அதிகமாக்க, செபம், கோயில், வழிபாடுகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்போம். கூடுதலாக சில அன்புச் செயல்கள். தான தர்மங்கள், ஏழைகளுக்கு உதவுதல் செய்யுங்கள். உங்களின் சில ஆசைகளை அடக்கி, தேவைகளைக் குறைத்து, நோன்பிருந்து அந்த சேமிப்பை உங்களது நலத்திட்டமாக உதவுங்கள். தவக்காலம் அருளின் காலமாக உங்களுக்கு அமையும். ------------------------- மனந்திரும்பும் காலம் !இயேசுவில் இனிய இணைய தள அன்பர்களே, இன்று சாம்பல் புதன். தவக்காலத்தின் தொடக்கம். நம் நெற்றியில் சாம்பல் பூசப்பட்டு நாம் மண்ணுக்குரியவர்கள் என நினைவூட்டப்படும் நாள். தவக்காலம் என்பது மகிழ்வின் காலமா, துயரத்தின் காலமா? இரண்டும் கலந்த காலம். நமது வாழ்வை ஆய்வு செய்து, தீமைகள், தவறுகள், பாவங்களை இனம் கண்டு, அதற்காக வருந்தும் காலம். எனவே, நாம் சில தவ முயற்சிகளைச் செய்ய அழைக்கப்படுகிறோம். குறிப்பாக, நோன்பிருந்து, நம்மையே ஒறுத்து, வாழ்வின் இன்பங்கள் சிலவற்றை இழக்க முன்வர அறைகூவல் விடப்படுகிறது. ஆனால், அதே நேரத்தில் தவக்காலம் என்பது மகிழ்வின் காலம், காரணம் அது அருளின் காலம், ஆண்டவரின் இரக்கத்தின் காலம். இறைவன் நம்மீது சிறப்பான பரிவு கொண்டு, நம் வாழ்வை அவருக்கேற்றதாக மாற்ற, சிறப்பான அருள்வரங்களைப் பொழியும் காலம் இத்தவக்காலம். எனவே, நாம் மகிழ்வோம். மீட்பின் காலம் இதுவே, அருளின் காலம் இதுவே. இத்தவக்காலத்தை மகிழ்ச்சியுடன் வரவேற்போம். நாற்பது நாள்களையும் அருளின் நாள்களாக செலவழிக்க உறுதிபூணுவோம். மன்றாடுவோம்: இரக்கத்தின் நாயகனே ஆண்டவரே, இத்தவக்காலம் என்னும் கொடைக்காக உமக்கு நன்றி கூறுகிறோம். இந்த நாள்களில் நீர் எங்கள்மீது பொழியவிருக்கிற சிறப்பான பேரன்புக்காக, இரக்கத்துக்காக நன்றி கூறுகிறோம். இறைவா, இந்த நாள்களை நாங்கள் பலனுள்ள விதத்தில் செலவழிக்க உமது அருளை, ஆற்றலை எங்களுக்குத் தாரும். உமக்கே நன்றி, உமக்கே மாட்சி, ஆமென். --அருள்தந்தை குமார்ராஜா --------------------------------- ''இயேசு, 'நீங்கள் தர்மம் செய்யும்போது உங்களைப் பற்றித் தம்பட்டம் அடிக்காதீர்கள். சிந்தனை -- இப்பின்னணியில்தான் இயேசு மக்கள் எவ்வாறு தர்மம் செய்ய வேண்டும் என எடுத்துக் கூறுகிறார். பிறருக்கு நான் தாராள உள்ளத்தோடு உதவினாலும் அதனால் பிறர் என்னைப் புகழ்ந்து பாராட்ட வேண்டும் என நான் விரும்பி அவ்வாறு செய்தால் எனக்குக் கைம்மாறு ஏற்கெனவே கிடைத்துவிட்டது. அவ்வாறு நான் செய்யும் உதவி வெறும் ''வெளிவேடம்'' என இயேசு கூறுகிறார். தர்மம் செய்வது தன்னிலேயே நல்ல செயல்தான். ஆனால் எந்த நோக்கத்தோடு அதைச் செய்கிறோம் என நாம் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும். பிறர் நம்மைப் புகழ வேண்டும் என்பது நமது நோக்கமாக இராமல் கடவுள் நம் செயலைப் பார்க்கிறார், அதுவே நமக்குப் போதும் என நாம் செயல்பட வேண்டும். அப்போது கடவுள் நமக்குக் கைம்மாறு வழங்குவார். அவரது கைம்மாறு கிடைக்கும் என்பதற்காகவன்றி, நாம் செய்யும் தர்மம் கடவுளுக்கு உகந்தது எனவும் பிறருக்கு நலம் பயப்பது எனவும் நமக்குத் தெரிந்தால் அதுவே போதும் என இயேசு நமக்குக் கற்பிக்கிறார். இறைவாக்கு --அருட்திரு பவுல் லியோன் வறுவேல் ------------ ''இயேசு, 'மக்கள் பார்க்கவேண்டுமென்று அவர்கள்முன் அன்பார்ந்த இணையதள நண்பர்களே! -- நோன்பு இருத்தல், இறைவேண்டலில் ஈடுபடுதல், தர்மம் செய்தல் ஆகியவை தலைசிறந்த அறச்செயல்களாகக் கருதப்பட்டன. இயேசு இச்செயல்களின் மதிப்பையோ தேவையையோ சிறப்பையோ மறுத்துக் கூறவில்லை. அன்றுபோல இன்றும் நோன்பு, இறைவேண்டல், ஈகை ஆகிய நற்செயல்கள் மனிதருக்குத் தேவையே. ஆனால் இயேசு அறச்செயல்களின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகின்ற அதே நேரத்தில் நாம் அச்செயல்களைச் செய்து பிறருடைய பாராட்டுதலையும் புகழ்ச்சியையும் எதிர்பார்க்கின்ற மனநிலை கொண்டிருப்பது சரியல்ல என உணர்த்துகின்றார். நோன்பிருப்போர் பிற மனிதரின் பசியைப் போக்கும் எண்ணம் கொண்டுள்ளனரா? இறைவேண்டல் செய்வோர் பிறருக்காகக் கடவுளை மன்றாடுகின்றனரா? தர்மம் செய்வோர் பிறருக்கு உதவுகின்ற மனநிலை கொண்டிருக்கிறார்களா? இக்கேள்விகளுக்கு நாம் ''ஆம்'' எனப் பதில் இறுக்க முடிந்தால் அறச்செயல்கள் நமக்கு நன்மை கொணரும்; கடவுளின் அருளை நாம் அடைந்திட வழியாகும். -- இதற்கு நேர்மாறாக, நாம் புரிகின்ற ''அறச்செயல்கள்'' வெளிவேடமாக இருந்தால் அவற்றால் ஒருவேளை பிறர் நலமடைந்தாலும் நாம் நலமடையப் போவதில்லை. கடவுள் நம் உள்ளத்தில் உறைபவர்; அவர் நம் உள்ளத்தைத் துருவி அறிபவர். எனவே கடவுளின் பார்வையில் நாம் நல்ல மனிதராக இருந்திட வேண்டும் என்றால் நம் உள்ளத்தில் தூய்மையும் நேர்மையும் ஓங்கி விளங்க வேண்டும். அதே நேரத்தில் நாம் புரிகின்ற அறச்செயல்கள் பிறருடைய நன்மைக்காகக் செய்யப்பட வேண்டும். அப்போது நாம் தொடங்குகின்ற தவக்காலம் நமக்குக் கடவுளின் அருளைப் பெற்றுத் தருகின்ற தருணமாக இருக்கும். மன்றாட்டு --அருட்திரு பவுல் லியோன் வறுவேல் ்--:
|